Monday, February 1, 2016

साना–साना हाम्रा खुसी !!




















आउनु मेरो छेउमै बस्नु, मेरा थकान दुर हुनेछन् । 
मुस्कुराउँदै एक नजर हेर्नु, रिस चकनाचुर हुनेछन् । 

फकाउनेछु म पनि, अनेक रंग देखाउँदै तिमीलाई,
जब रिस,क्रोध र आवेशले तिम्रा गति क्रुर हुनेछन् । 

त्यो मनमा प्यार होस्, सम्मान गर्ने संस्कार होस्,
तिमीले देको पत्थर पनि मेरा लागि कोहिनूर हुनेछन् । 

भो कबि बन्न पर्दैन तिमी, न गित गुन्गुनाउनु पर्छ, 
प्रेमको भाषा बोल्नु तिमी, त्यही मिठो सुर हुनेछन् । 

भोकाएको तिमी थाकेकी म, मिलिजुली गरौंला काम,
हाम्रो भान्छामा कहिले खिचडी, कहिले तन्दुर हुनेछन् । 

साना–साना खुसी समेट्दै, जिन्दगी हामी बिताउँला, 
तिमी बिनाका पल मेरा, झुर भन्दा नि झुर हुनेछन् । 

राष्ट्रियता, जात, उमेर, उचाई र दुरीको के कुरा, 
तिम्ले चाहे, मैले चाहे, सब्ले मान्न मजबुर हुनेछन् । 

आफैँलाई पहिलो स्थानमा राखौँ

निकाल केही फुर्सद आफ्नो लागि पनि, बचाउ केही खर्च आफ्नो लागि भनी   । कति गर्छौ काम धन्दा ;w}+ मरी मरी,  यसो निस्किएर घेराबाट हेर वरिपर...