छ ऊ कुन चिजको भोको के जानु र म ।
सुख सयालमा हुर्किएर मात्तिएको छ कि,
या पिडा र अभावमा रोको के जानु र म ।
सजिएका छन् कि सपना उस्का मुटुभरि,
या छ चोटै चोटको पोको के जानु र म ।
ति आँखामा रहन्छु कि तस्विर बनेर म,
या हुनेछु आँशुको फोको के जानु र म ।
आँउनेछौँ कि समिपमा दुरी कतै नराखेर,
या हुनेछौँ हामी को- को के जानु र म ।
बरालिएर उस्ले आफ्नो इज्जत फालेको छ,
या छ अति मायालु र चोखो के जानु र म ।
यो जिबन तिम्रै लागि साचेको छु
ReplyDeleteतिम्रै लागि हरदम बाचेको छु
दोधार म रैछौ तिमि आफै
आज छोडी जादा पागल झेई हासेको छु
nice cha didi
ReplyDeleteThanks alot Milan Ji and Sushil Bro :)
DeleteNice refreshing poetry. It takes some guts to create such a beautiful piece. Kudos.
ReplyDelete@BCarkey
आँउनेछौँ कि समिपमा दुरी कतै नराखेर,
ReplyDeleteया हुनेछौँ हामी को- को के जानु र म । wowwwwwwwww keep it up dear
Thank U Very Much @BCarkey & jayanti paudel:):)
ReplyDeleteekdum ramro lagyo .. jo bhaye ni jasto bhaye ni timlai dherai maya garcha herirakha na..
ReplyDeleteThanks Shruti :)
Deletenice one
ReplyDeleteशब्द संयोजन मज्जाको छ । :)
ReplyDeleteThanks सबिन एकतारे Ji & heeratamang JI :):)
ReplyDeleteMitho sabda ani bhab pani !!
ReplyDelete