मनका अनेक चाहानहरु !

कोलाहाल देखी मुक्त भइ एकान्तमा हराउन पाए ।

वायु गति रोकिने गरी ठुलो स्वरमा कराउन पाए । 

यता कचकच उता छेकबार दिक्क लागि सक्यो,  
चरीले झै पखेटा फिजाईं आफुलाई चराउन पाए ।

कोइलीको कुहुकुहुमा आफ्नो थोरै सुरताल मिसाइ,
छहरा खहरेको छन्छन् तालमा नाच्दै गाउन पाए ।

संसारलाई नै वसमा पारी निरन्तर सधै कुदिरहने,
समयलाई च्याप्प रोकि सारा काम अराउन पाए ।

प्रचुर दुख्छ कहिले मन, कहिले हुन्छ प्रचुर खुसी,
हस्तक्षेप नगरी यसलार्ई सिमारेखा तराउन पाए ।

हामी एक हुन सक्दैनौ

थाहा छ मलाई, म तिमीलाई अब पाउँन सक्दिन।

तर पनि खै किन यो मनलाई सम्झउन सक्दिन।

तिमी मेरो सपना, तिम्रो सपना अरु कोही होला,
जे गरे नि तिमीलाई मेरो नजिक ल्याउन सक्दिन।

फुर्सद पायो कि यो मन कल्पनामा हराउन थाल्छ,
क्षणभरको मेरो कल्पना वास्तवीक तुल्याउन सक्दिन।

कहिलेकाही त तिम्रो यादले तर्कनाका भेल पठाउछन्,
छेक्न खोज्छु मनका बाधँहरु आत्एिर भ्याउन सक्दिन।

छुन नसके नि गगनलाई जाहासुकैबाट देख्न सकिन्छु,
छुन त परै देख्न नि अब, तिम्रो सामु आउन सक्दिन ।

छैन अत्तोपत्तो तिमीलाई, लुकेर तिमीमा डुबुल्किन्छु,
सपनाको हो त्यो मिठास्, बिपनामा रमाउन सक्दिन।

जिवनको अन्तिम प्रहरसम्म संघर्ष जति नै गरे पनि,
सबथोक प्राप्त गरुँली तर तिमीलाई कमाउन सक्दिन।

पगली पबी

तिमी हिड्ने बाटोमा आजिवन काडा बन्दिन म ।

लड्दा साथ दिउला तर खाडल चाहि खन्दिन म ।

निरन्तर माया  गरिरहन्छु म जति पर भए पनि, 
त्यो सिवाय अरु केही गर्न पनि त जान्दिन म ।

माया मलाई गर या नगर गुनासो केही रहन्न, 
खन्याउँला म आफ्नै प्रेम नापतौल गन्दिन म ।

जत्रोसुकै भिडमा पनि एउटालाई मैले चुन्न परे,
पहिल्याउछु सुवास तिम्रो,अरु कोही छान्दिन म ।

माया गर्छौ माया गर, ज्यान लिन्छौ ज्यान लेउ,
मर्न पनि तयार छु , मृत्युको डर मान्दिन म ।

आँट तिम्ले गरेको भए, साथ मैले दिने नै थिएँ,
समाजको बाधाअड्चन केही प्रमुख ठान्दिन म ।