नया जिन्दगी

धेरै ढिला भो तैपनि मैले जिन्दगीलाई जिउन सिकेंं । 
समयले मागे अनुसार आँशुका ढिकाहरु पिउन सिकें । 

हाँसेर तिमी मनमा बस्यौ, अनि छुरा धसेर हिडयौं,
नदेखिने ति चिराहरुलाई जसोतसो मैले सिउन सिकें । 

धोको पुर्याई रुन,कराउन एकान्त पनि पाइएन कतै
रोई आँखा सुन्नाएर, सर्दिको बाहाना गरी छिउन सिकें । 

सम्झिन्न भन्छु, सम्झन्छ यो मन असहय ति पिडाहरु, 
भरिन्छन् आँखा तर पोखिन दिन्न परिेलीले लिउन सिकें ।

रमाउने चाहाना, पुरयाउने बाहाना, पराइमा खोजीरहें,
अपेक्षा सब उपेक्षा गरे, अनि आफ्नै नङ्ग्रा खिउन सिकें । 

 धेरै ढिला भो तैपनि मैले जिन्दगीलाई जिउन सिकेंं । 

समयले मागे अनुसार आँशुका ढिकाहरु पिउन सिकें ।


writen on Tuesday 21 October 2071/ 4 kartik 2071